Sana papatya verdiğim günü hatırlıyor musun?

Yağmurun yüzümüzü okşadığını

Papatyalardan damlaların aktığını

Saçlarının yüzüne yapıştığını…

Gözlerindeki o gülüş ve güneşle

Yüreğimde oluşan gökkuşağını; renklerin ahengiyle

Dudaklarımdan dökülen her bir kelimenin

Rüzgârla, papatyanın yapraklarına geçtiğini

Ve bütün o sevda sözlerini sana verişimi

Hatırladın mı?

Bugün yine kalbindeki uçurumdayım

Ve oturmuş sevda sözlerinin açmasını bekliyorum.

Her birini fal bakar gibi boşluğa bıraktığını

Güneşinin battığını ve karanlığın yayıldığını

Artık yağmurun yüzümü kırbaçladığını

Bu virane yerde daha çok hissediyorum.

Gülümse artık, bitsin bu karanlık.

Açsın gönlünde papatyalar!

Uçmasa da benim için kuşlar,

Söylemese de türküler, şarkılar

Göçsün başka bir köşene

Çünkü bu harabe köşede ben esirim.

Ufka yaklaşıyor dolunay

Gece mi sona eriyor?

Yeni bir gecenin başlangıcı mı bu?

Bulutlar dağılıyor gökyüzünden

Bir kızıllık damlıyor geceye

Güneş yükseliyor her saniye

Bitiyor mu bu hikâye?

Halim yok gitmeye

Uçurumda açan sevda sözleri

Beklemesin beni geleceğim diye.