Pencereleri deniz kokuyor gönlümün

Dalgalardan başka ses yok, sanki sürgünüm

Tuzları iz bırakıp gitmiş bugün

Hasretim artıyor günbegün.

Çatılarına güneş değmiş, ateşi kızgın

İmkânsız görünen aşkın, alevi azgın

Vücudum(n)u saran kolların(m)da var bi’ yangın

Bu suskun gönül evi kendine dargın.