Denizde boğuşabilirim fırtınalarla

Yelkenlerim kopabilir açıklarda

Küreklerim kırılabilir sert dalgalarda

Sürüklenebilirim sessiz ve de sakin akıntılarla

Ne de olsa vururum bir sahile

Belki de bir uçurum kıyısında kayalara

…

Kalbin okyanusu işte fırtınalı

Küreksiz, yırtık bir yelkenli

Sürükleniverir boğuşma izleri ile

Ne de olsa vurulmuştur bir kıyıya

Belki de demir atmıştır

Tam da olması gereken yere