Uyudum…

Rüya bu ya gerçeklikten kopuk

Bir o kadar da gerçekle yüz yüze

Hoş, kimsenin bilmesine de gerek yok ama

Yalnız değildim orada; kalabalıklar içinde

Yürüyordum bir gece uykusunda

Sarılıyordum sevginin saflığıyla

Görmeden bıçakların kurnaz yüzünü

Kesilivermişken bülbülün şakıması

Bir göl kenarında kanlı ay izlemiştim

Yayılmıştı gonca güle, bıçak sırtına.

Uyandım…

Bülbülün sesi penceremde

Gülün bıçakları kanadına değmiş bile

Bir cinayetin ortasında yürüyordum

Sıra, gölün üzerinde

Bıçağı ben vermişçesine

Yokluyordum sırtı

Kesilivermişken nefesi(m)

Uzanmıştı(m) gonca güle, bıçak sırtına.