Onlar hep varlar hayatımızda. Hayatın ya da kendimizin bize verdiklerinden birer parça ve almadıklarından birer bütün.

Bakmak… En son ne zaman kendine bakmıştın, hatırlıyor musun? Aynaya değil; yüreğine, hayata…

Hayatımızda birçok sahnede rolümüzü oynuyoruz, kiminin sahnesinden çıkıyor bir başkasınınkine giriyoruz. Belki rolümüze çalışarak belki doğaçlama yaparak… Unutulan repliklerde suflörümüz olmadan yedi perdeli oyunumuzla veda ediyoruz sahnemize.

Anın büyüsünde kalmak istiyorsun… Oracıkta, belki yüzyıllarca…