“…Sonuçta gerçeklerin yarısı, sanmaların bütününe eş. Değil mi?..”
Kategori: Deneme
Düşünsel
Bazı anlarım vardır: kendimle baş başa kalmaya korktuğum. Çünkü düşüncelerim var baştan ayağa düşman kesilmişçesine saldıran. Bir de durmaksızın onlara destek veren zihnim.
Gözyaşları Neyi Tutar?
İçimde tutamadığım öylesine şeyler var ki… Üstelik dışarı öylesine çıkmak istiyorlar ki… Gözyaşları onlar için bir kaçış ya da tutunuş olabilir mi? Sahiden gözyaşları neyi tutar?
Ölüm Üzerine
Ölüme doğru koşarken zamana teşekkür mü etmeli tüm yaralarımı kapattığı için? Yoksa lanet mi okumalıyım ölüme birkaç kaldığı için?
İnsanın Kozası
Kimimiz takılıp kalırız ördüğümüz bu iplerine arkasında. Kimimiz de tüm zarafetiyle bürünüverir bir kelebeğe, bir kanat çırpışıyla tüm güzellikleri serebilir önüne: varlığıyla…
Belleğin Akışı
Hiçbir düşüncenin akmadığını varsaydım. Zihnimin içine bir şey girmiyor ya da çıkmıyor. Böyle kalıyorum bir süre… Gözlerim kapalı ve de fırlayıp çıkmaya hazır bir ok gibi gergin. İşte o an başlıyor her şey.
Dar Zamanlar III – Hata, Pişmanlık, Keşke
Neyi, nerede, nasıl ve ne zaman yapacağını bilmemek, yaşamaların farklı ve de güzel olanı değil midir zaten?
Seyir Defteri: Gökyüzü
Bir gezginim herkes gibi. İsmimden mi gelir bilmem ama bir yolcuyum. Senle yürüyen, senden ayrılan, kendinden kopup inceldiği yerden bağlanan…
Dar Zamanlar II – Belirsizlik
Bilinmezlik ya da belirsizlik. Belki de bilgisizlik. Hayır, belirsizlik bu. Tanımsız, biçimsiz, varlık ve de yokluk arasında. Dar bir zaman…
Benim İnsanlığım, Benim İnsanlarım
Bembeyaz bir tuval düşün. Hayatın bu tuval olsun. Fırçalar kendine kattıkların; renklerse tanıdığın, biriktirdiğin insanlar olsun…
Dar Zamanlar I – Vakit
Ama her şeye rağmen tüm planlarımız, hareketlerimiz ona göre şekilleniyor. Onunla anlam kazanıp onunla değersizleşiyor.
Rüzgârın Şarkısı
İyi kötü dile gelen birçok şey var. Penceresi açılan odaya dağılan rüzgâr mesela dilinde bir şarkı ile: uuuwww…